Wiadomości

• US-DANE: Utrzymuje się badawczy dwugłos w sprawie nastrojów w amerykańskim przemyśle. O ile wg badania S&P Global koniunktura w przetwórstwie poprawiła się w sierpniu (rosnąc z 49,8 do 53,0 pkt.), o tyle wskaźnik ISM pozostaje uparcie poniżej bariery 48 pkt. i w sierpniu wzrósł tylko nieznacznie (z 48,0 do 48,7 pkt.). Dodatkowo, w obydwu przypadkach mieliśmy do czynienia z niewielkimi negatywnymi niespodziankami. Tym niemniej, przynajmniej badanie ISM daje pewne powody do optymizmu: ocena nowych zamówień poprawiła się i w kategoriach absolutnych, i relatywnie do oceny zapasów, wzrost kosztów z kolei minął lokalny szczyt. Badanie to wpisuje się w szerszy trend uklepywania dna przez amerykański przemysł – wcześniej pokazały to badania regionalne. 
• EZ-DANE: Wg wstępnych danych inflacja HICP w strefie euro wzrosła z 2,0 do w lipcu do 2,1% r/r w sierpniu, minimalnie powyżej oryginalnych prognoz, ale zgodnie ze wskazaniami publikowanych w poprzednich dniach danych krajowych. Wbrew prognozom nie spadła inflacja bazowa – jej stabilizacja na poziomie 2,3% r/r była wypadkową minimalnego przyspieszenia po stronie dóbr konsumenckich i wyhamowania usług. W pozostałej części koszyka można odnotować mniejsze spadki cen energii w ujęciu rocznym. Inflacja w strefie euro się generalnie ustabilizowała w ostatnim roku, ale trendy (płace, ceny usług) sugerują wznowienie spadków inflacji bazowej. Ryzyka w górę dotyczą przede wszystkim żywności.    
• CN-DANE: Wg badania firm RatingDog i S&P Global, nastroje w usługach w Chinach poprawiły się w sierpniu. Indeks PMI wzrósł z 52,6 do 53,0 pkt., wbrew prognozom zakładającym delikatny spadek. 

Komentarz rynkowy

• ZAGRANICA: Wczoraj na rynki zmienność wróciła z przytupem: główne indeksy giełdowe spadały o 1,5-2%, rentowności długoterminowych papierów skarbowych pięły się w górę (w kilku przypadkach ustanawiając nowe wieloletnie maksima) a notowania EUR-USD runęły na otwarciu. Dość słabe dane o koniunkturze w amerykańskim przemyśle na chwilę to przerwały, ale ostatecznie dzień upłynął pod znakiem wyprzedaży wszystkich głównych klas aktywów i ucieczki do bezpiecznych przystani. W centrum uwagi pozostają długoterminowe stopy procentowe oraz różnego rodzaju przyczyny ich niedawnych wzrostów. W ostatnich dniach wśród tych ostatnich pierwsze miejsce zajęły kwestie fiskalne i splecione z nimi ryzyko polityczne. Spoglądając szerzej, mamy do czynienia z odwrotnością słynnej „zagadki Greenspana”. 20 lat temu długoterminowe stopy procentowe nie reagowały na podwyższanie przez amerykański bank centralny długoterminowych stóp. Dziś długoterminowe stopy procentowe w świecie rozwiniętym nie reagują na cięcia krótkoterminowego kosztu pieniądza. Powszechna niechęć do duration ma też oczywiście konsekwencje makroekonomiczne: pogarsza sytuację fiskalną i tak zadłużonych już rządów i zwiększa koszt kapitału dla sektora prywatnego. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie widać na horyzoncie konsolidacji fiskalnej, obecne trendy mają wszelkie szanse być kontynuowanymi. Dane makro są, jak widać, na dalszym planie i dzisiaj będzie podobnie. Dla porządku je odnotujemy: w kalendarzu PMI w europejskich usługach i pojedyncze dane z USA (JOLTS).  
• POLSKA: Polskie rynki były wczoraj w zasadzie pominięte przez globalne turbulencje. Niewielkie poranne osłabienie złotego w stosunku do euro to jedyny godny odnotowania ruch a na rynku FI nie działo się praktycznie nic. Być może jest to kwestia specyficznej struktury polskiego rynku (brak najdłuższych benchmarków obligacji), być może reakcja rynku na szczegóły przyszłorocznego budżetu uprzedziła trochę globalną wyprzedaż. Dziś do gry wracają już czynniki krajowe w postaci posiedzenia RPP. Cięcie stóp na nim jest praktycznie pewne, jeśli jednogłośność prognozujących i rynku jest jakimś probierzem. Tym niemniej, RPP lubi zaskakiwać a komunikacja dalszych ruchów będzie równie ważna, co samo cięcie (lub jego brak). Przestrzeń do zaskoczeń jest dwustronna.

Kalendarz najważniejszych odczytów makroekonomicznych w bieżącym tygodniu znajduje się tutaj.